Bedankt.

 Allereerst een bedankje voor alle lieve reacties die ik mocht ontvangen na het overlijden van mijn lieve vader.
Het is allemaal nog heel onwerkelijk dat hij er niet meer is.
Mijn vader had kanker, maar hij deed gewoon nog alles wat hij wilde.

Ik werd op zondagavond door mijn moeder gebeld, dat het niet goed ging.
En dinsdagavond is hij na 3 heftige dagen overleden.
Ik heb het gevoel in een achtbaan terecht te zijn gekomen.

Iedere dag ga ik even naar mijn moeder.
Zij was van het soort, niet zeuren maar doorgaan.
En nu weet ze met haar verdriet geen raad.
Zij waren 62 jaar getrouwd, en dan is ineens je maatje er niet meer.

Natuurlijk moet ik dankbaar zijn dat mijn vader 82 jaar is geworden.
Er zijn zoveel mensen die dat niet halen.
Maar is het niet zo dat,

Andere mensen een mooie leeftijd hebben als zij overlijden.
Behalve je eigen ouders.